Το σκοτάδι του τρίτου πόλου επηρεάζει τοπικά και απομακρυσμένα κλίματα, σύμφωνα με μελέτη

Λόγω των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η περιοχή του Θιβετιανού Οροπεδίου (TP) έχει βιώσει δραστικές αλλαγές στην επιφάνεια της γης, που χαρακτηρίζονται από το λιώσιμο των παγετώνων, την απώλεια χιονοκάλυψης και το πρασίνισμα της βλάστησης. Αυτά, με τη σειρά τους, οδηγούν σε ένα σκοτάδι της επιφάνειας της γης, που χαρακτηρίζεται από ένα άλμπεδο χαμηλότερης επιφάνειας και υψηλότερη απορρόφηση ακτινοβολίας βραχέων κυμάτων.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας, η οποία συμβάλλει στο σκοτάδι της επιφάνειας. Ωστόσο, οι κλιματολογικές και παγετολογικές επιδράσεις ενός τέτοιου σκοταδισμού στο TP δεν έχουν αναλυθεί ούτε ποσοτικοποιηθεί.

Σε αυτό το πλαίσιο, μια διεθνής ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής τον Prof. Ο Shilong Piao από το Ινστιτούτο Έρευνας του Θιβετιανού Οροπεδίου στην Κινεζική Ακαδημία Επιστημών και ο νέος επικεφαλής του Περιβάλλοντος Τρίτου Πόλου (TPE), ξεκίνησαν να διερευνήσουν πώς το σκοτάδι της επιφάνειας στο TP θα επηρεάσει τα περιφερειακά αλλά και τα απομακρυσμένα κλίματα στην Ασία.

Η μελέτη τους δημοσιεύτηκε στο Επικοινωνία στη Φύση.

«Δεδομένου ότι η τάση σκοταδισμού του TP είναι πιθανό να συνεχιστεί σε ένα θερμότερο μέλλον, είναι σημαντικό να κλείσει το χάσμα γνώσης σχετικά με το πώς αυτό θα επηρεάσει το κλίμα και τον όγκο των παγετώνων στο TP καθώς και σε άλλες απομακρυσμένες περιοχές», εξήγησε ο Prof. πιάο

Η ομάδα υιοθέτησε ένα παγκόσμιο μοντέλο κλίματος γης-ατμόσφαιρας υψηλής ανάλυσης (LMDZOR) και ένα ανοιχτό παγκόσμιο μοντέλο παγετώνων (OGGM) για να μελετήσει τον αντίκτυπο της επιφανειακής σκοταδισμού του TP υπό ένα σενάριο υψηλών εκπομπών. Με αυτή τη ρύθμιση, διεξήγαγαν δύο «πειράματα» για να παρακολουθήσουν τις αλλαγές. Το πρώτο είναι ένα πείραμα ελέγχου με τρέχουσες τιμές albedo, ενώ το δεύτερο είναι ένα πείραμα σεναρίου με μελλοντικές τιμές albedo πάνω από το TP.

Επιπλέον, χρησιμοποίησαν την προσομοίωση της βροχόπτωσης κοντά στην επιφάνεια και τις θερμοκρασίες του αέρα που προσομοιώθηκαν με LMDZOR για να οδηγήσουν το OGGM για την πρόβλεψη της τήξης των παγετώνων που προκαλείται από το albedo μέχρι το τέλος του αιώνα.

Οι προβλέψεις υποδεικνύουν σημαντικό αντίκτυπο του επιφανειακού σκοταδισμού στο περιβάλλον κλίμα. Οι προβλέψεις της ομάδας υπολογίζουν μια τοπική αύξηση της θερμοκρασίας κατά 0,24 Κ μέχρι το τέλος του αιώνα. Η αύξηση της θερμοκρασίας, με τη σειρά της, θα ενισχύσει τη θερμοδυναμική επιβολή του TP, η οποία θα εμποδίσει τη μεταφορά του ανέμου και της υγρασίας στη Νότια Ασία, αλλά ταυτόχρονα θα οδηγήσει τον υγρό αέρα από τον Κόλπο της Βεγγάλης στην Ινδική υποήπειρο.

Αυτό με τη σειρά του έδειξε μια αύξηση των βροχοπτώσεων των μουσώνων στη Νότια Ασία, ειδικά στην ινδική υποήπειρο. Επιπλέον, οι τοπικές και εκτεταμένες επιπτώσεις της επιφανειακής σκουρότητας περιλαμβάνουν επίσης μια εντατικοποίηση του προτύπου «South Flood-North Dought» στην Ανατολική Ασία.

Επιπλέον, η ομάδα σημείωσε μια προβλεπόμενη απώλεια 6,9% στον όγκο του παγετώνα (με εκτιμώμενη αύξηση στο 25,2%) μαζί με μια μεγάλη απώλεια στη δυτική περιοχή TP. «Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τις κρίσιμες επιπτώσεις του σκοταδισμού της επιφάνειας TP στο κλίμα και τις υδρολογικές ισορροπίες τόσο στις τοπικές όσο και στις απομακρυσμένες ασιατικές περιοχές των μουσώνων», δήλωσε ο καθηγητής. πιάο

“Με αυτήν τη βελτιωμένη ποσοτική κατανόηση, η μελέτη μας μπορεί να βοηθήσει στην ενημέρωση πολιτικών για τη μείωση του κινδύνου ακραίων καιρικών φαινομένων, τη βελτίωση των στρατηγικών κατανομής νερού και την υποστήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης στις πληγείσες περιοχές. Αυτό περιλαμβάνει πολιτικές τόσο για τα οικοσυστήματα όσο και για την ανθρώπινη χρήση του γλυκού νερού επίσης ως μακροπρόθεσμες πολιτικές για το κλίμα», κατέληξε.